Geniet jij van deze heerlijke strijder van Slijterij Van Genechten in Veldhoven? Hier vind je het verhaal van deze held. Onze strijder: Cees Sleegers!

Op de voorpagina van woensdag 8 september 1965 meldde dagblad Trouw dat automobilist C. Sleegers bij een ongeluk om het leven was gekomen. Veel lezers bladerden ongetwijfeld nietsvermoedend verder. Maar in Veldhoven werd geschokt gereageerd op het overlijden van hun dorpsgenoot, die zich tijdens de oorlog op bijzondere wijze had onderscheiden.

Cees was 19 jaar toen hij zijn oproep kreeg voor Militaire Dienst. In oktober 1938 werd hij ordonnans – het hulpje van een officier – bij het 2e Regiment Infanterie te Venlo.

Het is de nacht van 9 op 10 mei 1940. Al dagenlang wijzen voortekenen op onheil uit het oosten. Toch overrompelt de inval, die rond 03.55 uur begint. Bij dageraad blijken de Duitsers al opgerukt tot de Maasvallei bij Grubbenvorst, boven Venlo. Er breken zware gevechten uit, maar de Duitse overmacht is groot. Cees is bij de verdediging van kazemat G-141 betrokken. Vanaf de westelijke Maasoever probeert zijn eenheid de oversteek van de Duitsers te verhinderen. Als zijn groepscommandant gewond raakt, neemt de twintigjarige Cees – de jongste van de overgeblevenen – het bevel over. Maar langs de hele Maaslinie lijden de Nederlanders forse verliezen. Ze worden buiten gevecht gesteld of trekken zich terug.

Leeuwenmoed

Cees, die overblijft, zet de strijd voort. In z’n eentje. Met karabijnvuur verijdelt hij diverse pogingen van de Duitsers om in rubberboten de Maas over te steken. Om zijn trefzekerheid te vergroten, verlaat hij zelfs de kazemat. Zo biedt hij zes uur lang tegenstand aan naar verluidt vierhonderd Duitse militairen. Wonderwel overleeft hij de hel. Maar leeuwenmoed maakt niet onschendbaar. Zwaargewond belandt Cees in het ziekenhuis, met enkele kogels in zijn buik en een granaatscherf in zijn rug. Pas na zes maanden mag hij het hospitaal verlaten.

Boom

Na de oorlog zouden de moed, trouw en vrijheidsdrang van Cees beloond worden. In juni 1946 werd hij Ridder der 4e klasse in de Militaire Willemsorde en ontvangt hij het Oorlogsherinneringskruis. Tot 1954 bleef hij beroepsmilitair. Later verdiende hij de kost als verkoper in Veldhoven. Zijn verdere leven blijft hij echter last van oorlogstrauma’s houden. Zo worden hoofdpijn, vermoeidheid en depressieve aanvallen de psychische verwondingen van de oorlog.

In januari 1957 trouwt Cees met Wilhelmina Elisabeth van der Sterren. De gevolgen van Cees zijn oorlogstrauma zijn er de oorzaak van dat hun huwelijk al na vijf maanden op de klippen loopt. Een jaar na het huwelijk wordt hun dochter Hannie geboren, maar haar leren kennen doet Cees amper. Op 6 september 1965 overlijdt hij in Turnhout, nadat hij in het nabijgelegen Arendonk tegen een boom was gereden. Dagblad Trouw wijdde er een vijfregelig voorpaginaberichtje aan.

Eind 2009 onthulde zijn dochter Hannie het naambordje van het Cees Sleegerspad in Veldhoven, een dertienhonderd meter lang fietspad dat naar de Sterrenlaan leidt. Het is een fietspad dat vrij ligt, wat stilletjes extra recht aan hem doet.

Dit is een held welke we nooit mogen vergeten.